top of page

Sí, Feminista! Accepto les meves mans i les teves, per a cuidar-nos millor

Avui "8M" (8 de març), celebrem una vegada més la data més important per al feminisme a escala mundial: Dia internacional de la dona.


A Dona Cançó aprofitem per a parlar de les nostres mans, en relació amb el fet de cuidar i de cuidar-nos.



En primer lloc com a dones, mares, filles, germanes, àvies, treballadores i un llarg etc., de noms que ens defineixen ens hem preguntat o hem reflexionat realment sobre aquest tema? Qui ens cuida o a qui cuidem? Com ens cuiden o cuidem? Des de quan ens cuiden o cuidem? En quines condicions ens cuiden o cuidem? Paguem bé perquè ens cuidin? Ens paguen bé per cuidar?, i moltes més preguntes que segur se us vénen al cap mentre llegiu aquestes línies.




Avui relacionem "les mans" com a instrument de la cura, perquè amb elles saludem, ens presentem, ens expressem, cuinem, netegem, acaronem, escrivim, donem copets reconfortants, acariciem, expressem l'amor, l'alegria i entrem en contacte físic amb qui cuidem i amb qui ens cuida.

Segurament si ens qüestionéssim a fons podríem realment sospesar si som plenament conscients d'aquesta realitat. Una realitat que cau pel seu propi i innegable pes vistes les actuals circumstàncies socioeconòmiques que vivim: bretxa salarial entre homes i dones, sostre de vidre, violència de gènere, vulnerabilitat, inseguretat, discriminació de gènere, major precarietat, etc.


No podem "tapar el sol amb un dit" diu la dita popular i sembla que en aquest cas es compleix rotundament. Les cures, com?, qui les duu a terme?, i en quines condicions?...

És la reflexió a la qual us convidem avui.


Ara, la lluita feminista i social per democratitzar les cures està a l'ordre del dia i és un tema que ens concerneix a tots perquè qui no ha cuidat o a qui no l'han cuidat?

És responsabilitat de totes i tots reconèixer el valor social de les cures i garantir que aquest dret a cuidar i a ser cuidada, es doni en condicions dignes i de qualitat per a totes i tots.

Desafortunadament en els últims anys hem constatat la incapacitat del Sistema de garantir el benestar a una gran part de la població, per això hem de fer consciència i portar les cures al centre de la vida socioeconòmica, no perdre de vista que s'ha de donar sense les desigualtats socials que han caracteritzat la provisió i la recepció de les cures i empoderar tant als que són cuidats com als que proveeixen la cura.


És coneixement de totes les persones avui dia que les cures històricament han recaigut en nosaltres, les dones, una realitat que ens ha costat en molts casos la vida, l'amor i fins i tot a perdre'ns a nosaltres mateixes i això és el que ha de canviar d'una manera determinant.


Per totes aquestes raons volem inspirar-vos i avui 8 de Març tornem amb el nostre crit de batalla: Sí feminista!, acceptem les nostres mans i les de totes les persones, per a cuidar-nos millor.


Us estenem les nostres mans, perquè juntes les aixequem, ens manifestem, ens reivindiquem, sense caure en l'intent i aixecant-nos totes les vegades que faci falta!, per a continuar construint el món que volem, on les cures siguin responsabilitat de tots i totes.


Autores recomanades:

Nancy Fraser, Amaia Pérez Orozco, Cristina Carrasco

 

(🇪🇸 Castellano)


Sí, ¡Feminista! Acepto mis manos y las tuyas, para cuidarnos mejor


Hoy “8M” (8 de marzo), celebramos una vez más la fecha más importante para el feminismo a nivel global: Día internacional de la mujer.


En Dona Cançó aprovechamos para hablar de nuestras manos, en relación con el hecho de cuidar y de cuidarnos.



En primer lugar como mujeres, madres, hijas, hermanas, abuelas, trabajadoras y un largo etc., de nombres que nos definen... ¿Nos hemos preguntado o hemos reflexionado realmente sobre este tema? ¿Quién nos cuida o a quién cuidamos? ¿Cómo nos cuidan o cuidamos? ¿Desde cuándo nos cuidan o cuidamos? ¿En qué condiciones nos cuidan o cuidamos? ¿Pagamos bien para que nos cuiden? ¿Nos pagan bien por cuidar?, y muchas más preguntas que seguro se os vienen a la cabeza mientras leéis estas líneas.



Hoy relacionamos “las manos” como instrumento del cuidado, porque con ellas saludamos, nos presentamos, nos expresamos, cocinamos, limpiamos, escribimos, damos palmaditas, acariciamos, mimamos, expresamos el amor, la alegría y entramos en contacto físico con los que cuidamos y nos cuidan.

Seguramente si nos cuestionáramos a fondo podríamos realmente sopesar si estamos en plena conciencia de esta realidad. Una realidad que cae por su propio e innegable peso en las actuales circunstancias socioeconómicas que vivimos: brecha salarial entre hombres y mujeres, techo de cristal, violencia de género, vulnerabilidad, inseguridad, discriminación de género, mayor precariedad, etc.


No podemos “tapar el sol con un dedo” dice el refrán popular y parece que en este caso se cumple tajantemente. Los cuidados, ¿cómo?, ¿quién los ejecuta?, y ¿en qué condiciones?...

Es la reflexión a la que os invitamos hoy.


Ahora, la lucha feminista y social por democratizar los cuidados está a la orden del día y es un tema que nos atañe a todos porque ¿quién no ha cuidado o a quién no la han cuidado?

Es responsabilidad de todas y todos reconocer el valor social de los cuidados y garantizar que este derecho a cuidar y a ser cuidada, se dé en condiciones dignas y de calidad para todas y todos.

Desafortunadamente en los últimos años hemos constatado la incapacidad del Sistema de garantizar el bienestar a una gran parte de la población, por ello debemos hacer conciencia y llevar los cuidados al centro de la vida socioeconómica, no perder de vista que se debe dar sin las desigualdades sociales que han caracterizado la provisión y la recepción de los cuidados y empoderar tanto a los que son cuidados como a los que proveen el cuidado.


Es conocimiento de todas las personas a día de hoy que los cuidados históricamente han recaído en nosotras , las mujeres, una realidad que nos ha costado en muchos casos la vida, el amor y hasta perdernos a nosotras mismas y es lo que debe cambiar de una manera determinante.


Por ello queremos inspiraros y hoy 8 de Marzo volvemos con nuestro grito de batalla: ¡Sí feminista!, aceptamos nuestras manos y las de todas las personas, para cuidarnos mejor.


Os extendemos nuestras manos, para que juntas las levantemos, nos manifestemos, nos reivindiquemos, sin caer en el intento ¡las veces que haga falta!, para seguir construyendo el mundo que queremos, donde los cuidados sean responsabilidad de todos y todas.



Autoras recomendadas:

Nancy Fraser, Amaia Pérez Orozco, Cristina Carrasco.


Autora:

Martha Duque

Associació Dona Cançó

36 visualizaciones0 comentarios
bottom of page